Cavaliños do demo, Cristina Cabada Xiadás - IH
Cavaliños do demo, Cristina Cabada Xiadás Chegaches á praia de Carnota. Chegaches expectante, con maletas nos ollos, na busca da paz insubmisa Soñei a praia de Carnota escrutando as túas fotografías procurando aqueles indicios de sal e de vento e devagar A luz interrompe a ollada e o mar cega os dedos neste labor de pescuda no seo das imaxes Aínda así, intúo a magnitude da túa viaxe as estacions percorridas os apeadoiros infames os hoteis con forma de bulbo onde pernoctabas Pero vexo tamén como aflora o rosario de vivencias relucentes cal libélulas que extraes coa tua cámara das beiras do océano Insectos fluviais de vó impredecible pousados agora na palma da man daquela praia 24 de agosto de 2018, Poema de Cristina Cabada Xiadás Es hermoso recibir regalos así. Gracias, Cris . Caballitos del diablo Llegaste a la playa de Carnota. Llegaste expectante, con maletas en los ojos, en busca de la paz insumisa So...
Feliz año Nuria, te deseo lo mejor.
ResponderEliminarBonita felicitación, me encanta.
Un fuerte abrazo 😘😘😘
Necesitamos esa metamorfosis.
ResponderEliminarOjalá el año nuevo sea el año de la transformación definitiva.
Un abrazo, Nuria.
Feliz año, para ti y los tuyos. Un fuerte abrazo.
ResponderEliminarFeliz año !!!
ResponderEliminarTodo lo mejor para ti y los tuyos
Abrazos
Que tengas un buen 2019 y podamos seguir disfrutando de metamorfosis como esta.
ResponderEliminarUn fuerte abrazo Núria
Ser feliz con salud y alegría, son mis deseos para ti, así disfrutaremos de esa belleza que nos regalas.
ResponderEliminarGracias Nuria, lo mismo te deseo :))
ResponderEliminarY si has de cambiar, que no sea perdiendo la esencia que te identifica.
Un beso.
Ah, se me olvidaba, me encantó la música, gracias también por ella :)
EliminarNos desprendemos de aquello que cumplió su función como los insectos, pero en el alma las cicatrices quedan como en la imagen en blanco y negro, aún así, bienvenido sea el paso del tiempo.
ResponderEliminarUn gran abrazo querida Nuria.
·.
ResponderEliminarWow! Con Philip Glass, uno de mis favoritos. Tengo varios CDs
La foto es fantástica. Puede intuirse la metamórfosis. Eso es la vida,, transformaciones.
Un beso... y sigo disfrutando de esa maravillosa interpretación. Cómo solo de arpa nunca la había oído.
.·
LMA · & · CR
Un cambio para continuar.
ResponderEliminarBuena propuesta, Nuria.
Un abrazo.