Entradas populares de este blog
Sospiro
Arena de mil desiertos - IH
L e hubiera gustado contarte muchas cosas. Mil granos de huellas por cada ola en la arena. Pero apenas tenía nada que decir. Más que individuo era gente. Silencio. Barbecho. 804 kilos de espasmo. Tuétano. Amalgama de ría: corriente, tierra buscando una sombra acesa . Prístina está la mar, Cristina. ¿Arde entre nubes el bosque? Riadas de tempo son sangue . Aún es hora de llegar, Bispo. Sim, p orque hoje é quinta feira, Roberto. Y ya sabes, ya. Não foi por interesse, mas com todo interesse do mundo . Y ese horizonte de fuego : Camiño, camiño branco ... non séi para dónde vas, Najla. ¡Y la vida, que, a ratos, muestra su desnudez más bella entre blancos camiños de mar! Cristina, Bispo, Roberto, Najla: ola, horizonte, monte, arena ... caminos viejos que encuentran caminos nuevos, puro lirismo que recomiendo: Na lingua que eu falo , Najla S...
Cavaliños do demo, Cristina Cabada Xiadás - IH
Cavaliños do demo, Cristina Cabada Xiadás Chegaches á praia de Carnota. Chegaches expectante, con maletas nos ollos, na busca da paz insubmisa Soñei a praia de Carnota escrutando as túas fotografías procurando aqueles indicios de sal e de vento e devagar A luz interrompe a ollada e o mar cega os dedos neste labor de pescuda no seo das imaxes Aínda así, intúo a magnitude da túa viaxe as estacions percorridas os apeadoiros infames os hoteis con forma de bulbo onde pernoctabas Pero vexo tamén como aflora o rosario de vivencias relucentes cal libélulas que extraes coa tua cámara das beiras do océano Insectos fluviais de vó impredecible pousados agora na palma da man daquela praia 24 de agosto de 2018, Poema de Cristina Cabada Xiadás Es hermoso recibir regalos así. Gracias, Cris . Caballitos del diablo Llegaste a la playa de Carnota. Llegaste expectante, con maletas en los ojos, en busca de la paz insumisa So...
Hay
El pájaro cierra los ojos, Cristina Cabada - IH
El pájaro cierra los ojos asegura así la permanencia de su vuelo a través de las horas la supervivencia de esa línea frágil por él trazada en el transcurso de los días mientras hubo tiempo tiempo minuciosamente destilado así afirma el pájaro los fundamentos de su obra: entregado a la fértil tarea de recordar las ventanas enormes del edificio que se asoman taciturnas al paisaje ÍndigoHorizonte 2013 , de las imágenes y de esta versión en castellano del poema de Cristina Cabada que puede leerse en el original en gallego a continuación. ¡Gracias, Cris! O paxaro fecha os ollos ( Cristina Cabada ) asegura así a permanencia do seu voo por entre as horas a supervivencia desa liña fráxil por el trazada no decorrer dos días mentres houbo tempo tempo minuciosamente destilado así afirma o paxaro os fundamentos da súa obra: entregado á fértil tarefa de lembrar as fiestras enormes do edificio que debruzan silandeira...
Es verdad. ¡Cuánto oculta esa aparente claridad que vemos!
ResponderEliminarPreciosa imagen.
Gran abrazo
Precioso minimalismo!
ResponderEliminarGran trabajo de principio a fin.
Un abrazo Núria
Precioso ese ‘claro/oscuro’... a veces la claridad no deja ver el fondo ..
ResponderEliminarUn abrazo Nuria
Buen trabajo de enfoque selectivo para dejarnos ver solo aquello que está claro y dejando la duda en lo demás.
ResponderEliminarAbrazote
Así es. Y la mirada a veces nos engaña. Muy buenos tus desenfoques.
ResponderEliminarBuena noche Nuria. cuídate.
Un abrazo.
Esos micromundos son una maravilla, hay que saber verlos, como tú has hecho.
ResponderEliminarUna foto preciosa.
Besos.
·.
ResponderEliminarUna hermosa danza de perlas en ese espacio semi diáfano, danza al son de esa deliciosa voz que es todo sentimiento.
Un beso Nuria. Tardas pero cuando vuelves sorprendes con tu soberbio minimalismo.
.·
LaMiradaAusente · & · CristalRasgado
Una imagen minimalista de gran belleza, amiga
ResponderEliminarUn abrazo
Una imagen mágica, me encanta. Un abrazo.
ResponderEliminar¿Qué sería de la luz sin su sombra o la sombra sin su luz?
ResponderEliminarBesines utópicos.-
Una imagen llena de magia, pero el título y la preciosa cancion no le van a la zaga, magnifico trio, saludos, espero todo vaya bien, un abrazo.
ResponderEliminarDice el poeta " para ver cierra los ojos" y tu lo completas " cuando todo es claro, todo es oscuro" acompañando a a una mágica imagen . Un abrazo .
ResponderEliminarMuchos besos, Nuria, deseo que estés bien. Sigamos en los cuidados.
ResponderEliminarEspero que estés bien Nuria.
ResponderEliminarBuena semana. Cuídate.
Un abrazo.